Daar is ze. Onze buuf. Ze is aan het vegen bij haar voordeur en lacht als ze ons ziet. 'Hola !' En ik zeg 'Hola' terug. Ze maakte in de zomer met iedereen een praatje, dus ik was in de veronderstelling dat ze ook Engels sprak. Maar als ik begin te praten, geeft ze als reactie 'bien, bien.' Ik twijfel of ze denkt dat ik vraag hoe het met haar gaat of dat ze aan mij vraagt hoe het met mij gaat. Dus ik zeg maar 'bien' terug. En we lachen wat. Wat zij niet weet is dat ik haar binnen deze 10 seconden heb gekozen als oefenmaatje. Volgende week beginnen mijn Spaanse lessen, dus dan zal ze er aan moeten geloven. Maar voor nu heeft ze nog even vrij. En ik ook.
